Το ελαιόλαδο έχει την πολύτιμη προσοχή που του αξίζει τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια σαν επίσημο συστατικό ομορφιάς του δέρματος και όχι μόνο.
Το «υγρό χρυσάφι», όπως το χαρακτήριζε ο Όμηρος είναι από τα μεγαλύτερα δώρα της ελληνικής γης. Η Ελλάδα είχε πάντα την ευλογία της αφθονίας, και από αρχαιοτάτων χρόνων έπαιζε σημαντικό ρόλο στη μεσογειακή διατροφή.
Η συνήθεια μάλιστα να χρησιμοποιείται ως φυσικό καλλυντικό απευθείας πάνω στο δέρμα είναι ευρέως διαδεδομένη και η αρχή αυτής της πρακτικής χάνεται στα βάθη των αιώνων. Ολόκληρες γενιές γυναικών χρησιμοποίησαν το λάδι ελιάς σαν φυσικό καλλυντικό.
Η τάση αυτή σήμερα κερδίζει ολοένα και μεγαλύτερο έδαφος κυρίως σε άτομα που ακολουθούν ένα πιο απλό φυσικό τρόπο ζωής, με φυσικά προϊόντα για καλύτερη υγεία. Είτε σε συνδυασμό με άλλα συστατικά, είτε μόνο του οι καλλυντικές ιδιότητες του ελαιολάδου επιβεβαιώνονται σχεδόν καθημερινά από τους ειδικούς, γι αυτό πλέον βλέπουμε τον κλάδο της κοσμετολογίας να αναπτύσσεται ολοένα με γρήγορους ρυθμούς.
Περισσότερες πληροφορίες για προιόντα βασισμένα στο το μοναδικό συνδυασμό των ιδιοτήτων του έξτρα παρθένου ελαιόλαδου θα βρείτε εδώ:
Ο Όμηρος αναφέρει ότι τα ελληνικά δικαστήρια καταδίκαζαν σε θάνατο, όποιον κατέστρεφε ένα δέντρο ελιάς.Τα αρχαία χρυσά νομίσματα που κόπηκαν στην Αθήνα απεικόνιζαν το πρόσωπο της θεάς Αθηνάς, φορώντας ένα στεφάνι ελιάς στο κράνος της, ενώ κρατούσε ένα πήλινο αγγείο ελαιολάδου.
Η ιερή λυχνία που αναφέρεται στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, φώτιζε τροφοδοτούμενη με ελαιόλαδο. Ο Ηρόδοτος έγραφε το 500 π.Χ., ότι η καλλιέργεια και η εξαγωγή των ελιών και ελαιολάδου ήταν κάτι τόσο ιερό, που μόνο παρθένες και ευνούχοι είχαν τη δυνατότητα να καλλιεργούν ελιές.
Ο Διόνυσος, έκανε δώρο στις τρεις εγγονές του Απόλλωνα και κόρες του Άνιου (βασιλιά της Δήλου). Στην Σπερμώ το χάρισμα να μετατρέπει τη γη σε στάρι, στην Οινώ να μετατρέπει το νερό σε κρασί, ενώ στην Ελαΐς έδωσε τη χάρη να μετατρέπει το νερό σε ελαιόλαδο!
Την εποχή του Ιπποκράτη το ελαιόλαδο φημιζόταν για τις πολλές θεραπευτικές του ιδιότητες, ιδιαίτερα στις δερματικές παθήσεις. Στην αρχαιότητα, άλειφαν τα μαλλιά και το σώμα τους με λάδι ελιάς για να τα καθαρίσουν, να τα αρωματίσουν και να τα κάνουν πιο απαλά.
Οι συνεχείς αναφορές σε αιθέρια αρωματικά λάδια οδηγούν ορισμένους ιστορικούς στο συμπέρασμα, ότι η χρήση του ελαιόλαδου εντοπίζεται κυρίως στις θρησκευτικές τελετές, στον καλλωπισμό του σώματος και στην παρασκευή θεραπευτικών αλοιφών.
Εδώ και χρόνια, οι μελέτες έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι που καταναλώνουν ελαιόλαδο στη διατροφή τους ζουν περισσότερο και απολαμβάνουν καλύτερη ποιότητα ζωής. Στην πραγματικότητα, κάνει πολλά περισσότερα. Οι καταπραϋντικές ιδιότητες του ελαιόλαδου χρησιμοποιείται όχι μόνο στην περιποίηση των μαλλιών και της επιδερμίδας, αλλά και ως φυσικό αντηλιακό.
Το ελαιόλαδο είναι πλούσιο σε βιταμίνη Ε, μονοακόρεστα λιπαρά οξέα (σε ποσοστό μέχρι και 83%) και αντιοξειδωτικές ουσίες (πολυφαινόλες του ελαιόλαδου: ελαϊκό οξύ, ολευροπεΐνη, σκουαλένιο). Οι ουσίες αυτές δρουν ευεργετικά στην υγεία του στομάχου, του δωδεκαδακτύλου και του καρδιαγγειακού συστήματος, ενώ βοηθούν επίσης και στη μείωση της «κακής», και στην αύξηση της «καλής» χοληστερίνης αντίστοιχα. Θεωρείται, επίσης, πως δρά προληπτικά και θεραπευτικά, σε πολλές μορφές καρκίνου και στην οστεοπόρωση.
Εκπληκτικά οφέλη του ελαιόλαδου
Το ελαιόλαδο έχει τα απόλυτα ισορροπημένα και υγιεινά συστατικά που μόνο καλό προσφέρουν στον άνθρωπο. Μπορεί να προστεθεί σε όλα τα φαγητά και είναι άριστο συντηρητικό τροφών.
Καρδιακή υγεία
Το ελαιόλαδο έχει θρεπτικά συστατικά που υποστηρίζουν την καρδιά και τον εγκέφαλο. Τα συστατικά ωμέγα-3 διευκολύνουν τη ροή του αίματος. Τα αντιοξειδωτικά που υπάρχουν στο λάδι προστατεύουν από τη γήρανση μειώνοντας τις βλάβες από τις ελεύθερες ρίζες και το οξειδωτικό στρες. Οι μεσογειακοί πληθυσμοί που καταναλώνουν τα υψηλότερα ποσά ελαιολάδου απολαμβάνουν χαμηλότερα ποσοστά στεφανιαίας νόσου.
Επουλώνει τα εγκαύματα
Το ελαιόλαδο είναι φορτωμένο με βιταμίνες και απαραίτητα λιπαρά οξέα που επιταχύνουν της επούλωσης εγκαυμάτων. Παρέχει τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά στο τραυματισμένο δέρμα, και αποθαρρύνει τους επιβλαβείς οργανισμούς να μολύνουν την πληγή. Βελτιώνει επίσης τον χρόνο επούλωσης ενός τραύματος. Η τακτική κατανάλωση ελαιολάδου μειώνει τη φλεγμονή και θεραπεύει το σώμα από μέσα προς τα έξω.
Υγεία του δέρματος
Το δέρμα και τα μαλλιά σας, θα σας ευγνωμονούν για τη λάμψη τους. Η προσθήκη του ελαιολάδου σε οργανικά καλλυντικά, λειτουργεί ως τοπική θεραπεία για την ανακούφιση εκζέματος και άλλων παθήσεων του δέρματος. H χλωροφύλλη που περιέχεται στο ελαιόλαδο, λόγω των αυξημένων αντιοξειδωτικών ουσιών που περιέχει, έχει μεγαλύτερη αντοχή και σταθερότητα στο φως συγκριτικά με άλλα είδη ελαίων.
Aν λοιπόν, αλείψετε με ελαιόλαδο το δέρμα και τα μαλλιά σας, θα τα ωφελήσετε, θα τα προστατέψετε κυρίως από ξηρότητα και θα βελτιώσετε την υφή τους. Χάρη στην αντιοξειδωτική δράση που έχουν οι πολυφαινόλες και η βιταμίνη E, προστατεύεται το δέρμα από πρόωρη γήρανση, αφού «καταπολεμώνται» οι καταστροφικές ελεύθερες ρίζες.
Περισσότερες πληροφορίες για προιόντα βασισμένα στο το μοναδικό συνδυασμό των ιδιοτήτων του έξτρα παρθένου ελαιόλαδου θα βρείτε εδώ:
Εάν υπάρχει ένα μειονέκτημα στην εγκυμοσύνη, είναι οι ραγάδες. Είναι ένα αισθητικό πρόβλημα που αφορά το μεγαλύτερο ποσοστό των εγκύων (περίπου 75%) και για την εμφάνισή τους καθοριστικό ρόλο παίζουν η κληρονομικότητα αλλά και ο τύπος της επιδερμίδας. Ωστόσο, θα πρέπει να ξέρετε ότι οι ραγάδες αν δημιουργηθούν δεν εξαφανίζονται ποτέ εντελώς. Εκείνο που έχει σημασία είναι η προσπάθεια πρόληψης και αντιμετώπισή τους. Υπάρχουν πρόσφατες μελέτες που πιστοποιούν ότι το ελαιόλαδο μείωσε τις ουλές από τις ραγάδες μετά την εγκυμοσύνη. Με τοπική επάλειψη και κανονική διατροφική κατανάλωση του ελαιολάδου μπορεί να φέρει θεαματικά αποτελέσματα.
Πολύτιμος βοηθός στην αρχαιότητα
Οι αρχαίοι Έλληνες αθλητές, και πολεμιστές, χρησιμοποιούσαν το ελαιόλαδο όχι μόνο για χαλάρωση και αποτροπή τραυματισμών, αλλά και για αντισηψία και επούλωση πληγών. Το πολύτιμο ελαιόλαδο ήταν βασικό μέσο καθαρισμού με ιδιότητες θαυματουργές για την υγιεινή του σώματος. Όλοι οι αθλητές κρατούσαν απαραίτητα ένα δοχείο, τον αρύβαλλο, γεμάτο λάδι για να τρίψουν το σώμα τους και να τονώσουν τους μυς και στη συνέχεια να το αφαιρέσουν με ένα ειδικό μεταλλικό αντικείμενο, τη στλεγγίδα.Ένα από τα πιο γνωστά αρχαία ελληνικά αρώματα, το ίρινον, περιείχε ελαιόλαδο ανάμικτο με εκχυλίσματα από ρίζες ίριδας.
Υγεία, καθαριότητα και καλλωπισμός, ήταν έννοιες αδιαχώριστες, στον Ελληνικό πολιτισμό βασισμένος στις αρχές της ορθής σκέψης, και μαθηματικής λογικής.
Φυσικό αντηλιακό
Την επόμενη φορά που θα πάτε στην παραλία, χρησιμοποιήστε το ελαιόλαδο για προστασία από τον ήλιο. Ο ήλιος δεν είναι εχθρός μόνο του δέρματος αλλά και των μαλλιών. Η αλμύρα της θάλασσας και το χλώριο της πισίνας είναι καταστροφικά για την υγεία και την εμφάνιση των μαλλιών.
Περισσότερες πληροφορίες για προιόντα βασισμένα στο το μοναδικό συνδυασμό των ιδιοτήτων του έξτρα παρθένου ελαιόλαδου θα βρείτε εδώ:
Περισσότερες πληροφορίες για προιόντα βασισμένα στο το μοναδικό συνδυασμό των ιδιοτήτων του έξτρα παρθένου ελαιόλαδου θα βρείτε εδώ:
Πρόσφατες μελέτες υποστηρίζουν την παραδοσιακή χρήση στην περιποίηση μαλλιών, καθώς το ελαιόλαδο έχει υψηλότερο SPF από άλλα φυσικά έλαια. Αδύνατα και λεπτά νύχια δυναμώνουν αν βυθιστούν για 5-7 λεπτά σε χλιαρό ελαιόλαδο, ενώ η επάλειψη του προσώπου με μίγμα λεμονιού και ελαιόλαδο προλαμβάνει την εμφάνιση των ρυτίδων.
Η επάλειψη του δέρματος , όπως και η κατανάλωση ελαιόλαδου, δίνει τις βασικές βιταμίνες και θρεπτικά συστατικά, επηρεάζοντας μακροπρόθεσμα τη συνολική υγεία του οργανισμού. Επίσης είναι ισχυρότατος σύμμαχος στην μάχη κατά της γήρανσης του δέρματος.
Στη Γαλλία, μια μελέτη ανέλυσε τις διατροφικές συνήθειες, την έκθεση στον ήλιο, την σωματική δραστηριότητα, την ηλικία και την γεωγραφική θέση σε δείγμα 1.900 ανδρών και γυναικών για περισσότερο από δυόμιση χρόνια. Το αποτέλεσμα ήταν ότι εκείνοι που είχαν χαμηλή πρόσληψη σε μονοακόρεστα λιπαρά οξέα είχαν την μεγαλύτερη πιθανότητα να αναπτύξουν φωτογήρανση.
Τα μονοακόρεστα λιπαρά οξέα βρίσκονται σε μεγάλες συγκεντρώσεις στα φιστίκια και το ελαιόλαδο. Μπορούν επίσης να εντοπιστούν στο κρέας και τα γαλακτοκομικά. Το ελαιόλαδο όμως είναι η πιο αξιόπιστη πηγή αυτών των χρήσιμων λιπαρών. Τα λιπαρά οξέα και ιδιαίτερα το ελαιόλαδο βοηθούν το δέρμα του προσώπου να δείχνει πιο υγιές και σφριγηλό.
Η μελέτη επίσης ανέδειξε ότι τα πιο ορατά αποτελέσματα στη σύνδεση μονοακόρεστων λιπαρών οξέων και της καλής υγείας του δέρματος είχαν όσοι χρησιμοποιούσαν ελαιόλαδο και όχι ζωικά προϊόντα.
Όσοι πήραν υψηλές δόσεις ελαιολάδου στην διατροφή τους, είχαν σύμφωνα με τη μελέτη λιγότερες ρυτίδες, λιγότερες δερματικές δυσχρωμίες και το δέρμα τους παρουσίαζε λιγότερη χαλάρωση.
Οζονισμένο Ελαιόλαδο
Το οζονοποιημένο ελαιόλαδο συνδυάζει τα φυσικά θεραπευτικά και θρεπτικά οφέλη του ελαιολάδου και του οξυγόνου. Μελέτη μετά από μελέτη δείχνει ότι το οξυγόνο καθαρίζει τις πληγές και ενθαρρύνει την ταχύτερη επούλωση. Οι ερευνητές έχουν παρατηρήσει ακόμη ότι προάγει τα υγιή δόντια και τα ούλα όταν λαμβάνονται από το στόμα.
Το ελαιόλαδο της πρώτης έκθλιψης – πίεσης, χωρίς την παρέμβαση του ζεστού νερού καθώς και το αγουρόλαδο, χρησιμοποιήθηκε εδώ και αιώνες ως άμεσο και βασικό εργαλείο της λαϊκής θεραπευτικής .
Κατά τον Πλίνιο και τους θεραπευτές της αρχαιότητας το εκλεκτότερο ελαιόλαδο ήταν της αγριελιάς, το οποίο ήταν σπάνιο, όπως και το λάδι «Ομφάκινον» που έβγαινε με την απαλή σύνθλιψη μόνο της σάρκας της ελιάς, χωρίς όμως να σπάσει το κουκούτσι .
Σύμφωνα με τον Πλίνιο πάντα, το λάδι αυτό το έπαιρναν πιέζοντας την ελιά όταν ήταν άγουρη, ή όταν άρχιζε να αλλάζει χρώμα χωρίς να έχει ωριμάσει. Το δεύτερο, κάνει καλό στα ούλα και είναι εξαιρετικό για τη διατήρηση λευκών δοντιών.
Τον 15ο αιώνα ο Αγάπιος Μοναχός ο Κρης σε ένα από τα συγγράμματα του, το οποίο εκδόθηκε για πρώτη φορά στην Βενετία με τίτλο Γεωπονικόν σημειώνει : «Το αγουρόλαδο είναι πλέον λεπτότερον και βλάπτει το λαιμό και εις ταις αλειφάς και τα έμπλαστρα χρησιμότερον, τούτο το ονομάζουν ομφαρμάκιον…»
Υπάρχει ένα πλήθος συνταγών, μεθόδων και πρακτικών παρασκευασμάτων, όπου το λάδι της ελιάς μόνο του ή σε συνδυασμό με διάφορα ιαματικά βότανα, έχει πρωταγωνιστικό ρόλο. Σώζονται σε ιατρικά κείμενα της αρχαιότητας, βυζαντινά και μεσαιωνικά γιατροσόφια, σε αφηγηματικά κείμενα των περιηγητών, σε λαογραφικές καταγραφές ακόμα και σε σημειωματάρια μοναχών και ασκητών του Αγίου Όρους.
Οι κύριες θεραπευτικές χρήσεις του ελαιολάδου – χωρίς αυτές να είναι και μοναδικές- εστιάζονται σε νοσήματα που αφορούν τις παθήσεις της επιδερμίδας, των ματιών, τις νευραλγίες, τα γυναικολογικά προβλήματα , τις δύσκολες περιπτώσεις τοκετού, τα μικρά τραύματα και πληγές, τα τσιμπήματα των εντόμων, τους ρευματισμούς, τη δυσπεψία καθώς και σε ελαφριές περιπτώσεις δηλητηριάσεων.
Μετά από μια μακρά περίοδο ασθένειας συνιστούνται από τους γιατρούς της αρχαιότητας αλλά και πολλούς σύγχρονους πρακτικούς γιατρούς, ανακουφιστικά ελαιόλουτρα και μασάζ κατά των μυϊκών πόνων, και νευραλγιών.
Ο Ηρόδικος ο Σηλυμβριανός εφεύρε και ανέπτυξε αναλυτικά σε ειδικό σύγγραμμα μια μέθοδο, όπου συνιστά περπάτημα, θερμά λουτρά, άσκηση, κατάλληλη δίαιτα συγχρόνως με επάλειψη ελαιόλαδου για την αποκατάσταση της υγείας.
Οι «Αλείπτες» εξειδικευμένα άτομα και καλοί γνώστες της ανατομίας και την υγιεινής του σώματος, προκειμένου να ανακουφίσουν από τους πόνους ένα ασθενή, του έκαναν μασάζ με χλιαρό ελαιόλαδο.
Ο Πλούταρχος στο κεφάλαιο «Ηθικά» κάνει λόγο για την θεραπεία της επώδυνης μαστίτιδας με επαλείψεις χλιαρού «υδρέλαιου».
Ο Δημόκριτος όταν ρωτήθηκε πως μπορεί κάποιος να διατηρήσει το σώμα του υγιή απάντησε λακωνικά και περιεκτικά : «Μουσκεύοντας το εσωτερικό με μέλι και το εξωτερικό με λάδι»
Ο Ιπποκράτης συνιστά μετά από μια επώδυνη αποβολή σε προχωρημένη εγκυμοσύνη τρίψιμο του γυναικείου σώματος με λάδι ελιάς, λέγοντας ότι η εντριβή με λάδι και νερό μαλακώνει το σώμα και δεν το αφήνει να ζεσταθεί υπερβολικά. Επίσης στο βιβλίο του «Γυναικολογία-Μαιευτική», για την διευκόλυνση ενός τοκετού προτείνει ένα παρασκεύασμα το οποίο πρέπει η γυναίκα να πιει πολλές φορές, το οποίο φτιάχνετε όπως λέει με ρετσίνι τερμίνθου (κοκορεβυθιά), μέλι, αρωματικό κρασί και λάδι ελιάς σε διπλάσια ποσότητα από τα προηγούμενα .
Σε περιπτώσεις καθαρισμού της μήτρας συστήνει καθαρτικούς υποκαπνισμούς βράζοντας σκυλόβρουβες μέσα σε νερό και χύνοντας από πάνω λάδι ελιάς. Ενώ σε περιπτώσεις μητρορραγίας δινόταν ένα πικρό ρόφημα από φύλλα άγριας ελιάς μουσκεμένα σε δυνατό ξύδι.
Στο κεφάλαιο «Περί Ελκών» της Ιπποκρατικής ιατρικής, δίνει με αναλυτικό τρόπο τη μέθοδο: «Ύστερα από την ροή του αίματος οφείλει να τοποθετήσει πάνω σε αυτού του είδους τα τραύματα μαλακό και συμπαγές σφουγγάρι. Το λάδι και όλα τα μαλακτικά και ελαιώδη φάρμακα είναι ακατάλληλα για τέτοια μεγάλα τραύματα εκτός αν αυτά βρίσκονται κοντά στην θεραπεία τους. Αντίθετα αν πρόκειται για τραύματα μικρά και σε περίπτωση φλεβοτομίας προτείνεται «γάζα διπλωμένη στα δύο βρεγμένη με κρασί και από πάνω καθαρό μαλλί μουσκεμένο με λάδι ελιάς».
Τα δύο υλικά δηλαδή που χρησιμοποίησε και ο Καλός Σαμαρείτης για να περιποιηθεί τις πληγές του οδοιπόρου στο «Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο»
«Σαμαρείτης δε τις οδεύων ήλθε κατ’ αυτόν, και ιδών αυτόν εσπλαχνίσθει και προσελθών κατέδεσε τα τραύματα αυτού επιχέων έλαιον και οίνον»
Καλωπισμός
Στην Αγιάσο της Μυτιλήνης οι γυναίκες έβαφαν τα φρύδια και τα βλέφαρα με καμένο κλωναράκι ελιάς, και έφτιαχναν μια κρέμα προσώπου την «νυχτικιά», που την χρησιμοποιούσαν κάθε βράδυ για 8 ημέρες. Παρασκεύαζαν την κρέμα με λάδι ελιάς, μαστίχα, υδράργυρο, άγριο κερί, βούτυρο φρέσκο ανάλατο, μερικές σταγόνες λεμόνι, και τρεμεντίνα (ρητινώδης ουσία των επιπλοποιών που παράγεται από τον σκίνο).
Στην Κρήτη οι κοπελιές βουτούσαν τις χτένες τους σε ελαιόλαδο και νερό για να αποκτήσουν λάμψη τα μαλλιά τους και να μειώσουν την τριχόπτωση. Η περιποίηση των γυναικείων μαλλιών με ελαιόλαδο είναι μια συνήθεια που καταγράφεται ακόμα και στον Όμηρο.
Μάλιστα δεν περιορίζεται μόνο στα ανθρώπινα μαλλιά αλλά και στις χαίτες των αλόγων. Σώζεται η περίφημη περιγραφή της περιποίησης της χαίτης του αλόγου του Αχιλλέα με λάδι ελιάς.
Στην Οδύσσεια επίσης αναφέρεται ότι οι γυναίκες άλειφαν με λάδι ακόμα και του χιτώνες τους πράγμα που επιβεβαιώνει και Πλούταρχος στο έργο του (Βίος του Αλεξάνδρου)
Στην συνήθεια της επάλειψης των ρούχων με ελαιόλαδο αναφέρεται και ο Ιπποκράτης στο έργο του «Περί Διαίτης Υγιεινής» : Οι Λεπτοί πρέπει να πλένονται περισσότερο από τους παχύσαρκους. Τον χειμώνα πρέπει να φορούν καθαρά ρούχα, ενώ το καλοκαίρι ρούχα βουτηγμένα στο λάδι.
Στα νεώτερα χρόνια στην Θράκη και την Μυτιλήνη, ο γαμπρός μαζί με τα διάφορα προικιά στέλνει για το μπάνιο της νύφης και 2 κιλά λάδι ελιάς.
Αν αποσυνθέσεις την Ελλάδα στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι και ένα καράβι. Που σημαίνει, με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις – ΕΛΥΤΗΣ
